Het is aan mij om Kaapstad binnen te rijden, Perry kijkt ondertussen zn ogen uit. Zoveel townships heeft hij nog nooit gezien en zeker wanneer we langs de weg iemand zien poepen (ja echt, net op het moment dat we langs rijden valt de drol), zijn we blij met het leven wat wij hebben. In deze 2 weken zijn we voorzichtig geweest, de auto leeg gehouden en voor het echte donker weer terug in onze accomodatie. Er is ons niks gebeurd maar als ik deze man naast de weg was, zou ik ook denken dat wij hemels rijk waren. Alleen al omdat wij een normale wc hebben.

Ons hotel ligt in de wijk Sea point, langs de kust voorbij waterfront. Na alle luxe van de afgelopen dagen, is dit hotel een stuk minder en heeft het veel weg van een hostel. De receptioniste vertelt dat sea point een veilige wijk is om door heen te lopen dus gaan op pad. We lopen richting de boulevard waar genoeg mensen zonnen, hardlopen of net als ons wandelen. We hebben geen tassen mee en vallen dus niet op als toerist.

Waterfront ligt ook aan het water dus lopen die kant op. Echter vergissen we ons in de afstand en hebben we ruim 5 km gelopen als we aankomen. Met dorst en een lichaam dat protesteert nemen we plaats op een terrasje en kijken om ons heen. Na zo vaak de enigste toerist te zijn geweest, vallen we hier zeker niet op. We lopen langs het Nelson Mandela museum en reserveren kaartjes voor de boot van 11h de volgende dag. Met de taxi gaan we terug naar het hotel, eten wat in de buurt en ga vroeg slapen.

Maandagochtend, Kaapstad ligt in de wolken. Iedereen die we spraken over Kaapstad vertelde ons dat de hop on hop off bus ideaal was om rond te reizen door de stad. We kopen een kaartje en springen aan boord. Bij waterfront stappen we uit en nemen de boot naar Robben eiland. Na 15 minuten varen geeft Perry aan misselijk te worden, met de goed bedoelde raad naar de horizon blijven kijken gaat het niet beter dus gaan we buiten op het voordek staan. Terwijl Perry zijn best doet om zijn ontbijt binnen te houden en zich vasthoudt aan de reling, zie ik op 20m meter van de boot een walvis zwemmen. Enthousiast roep ik "een walvis" maar Perry heeft er geen oog naar en is het nog een lange vaart voor hem.

Op het land gaat het gelukkig beter en beginnen we aan de tour, eerst een rondje eiland en dan worden we door een ex gevangene rondgeleidt door de gevangenis en vertelt hij zijn eigen verhaal. Al met al vliegt de tijd voorbij en is het half 3 als de boot weer terug vaart. Zodra de boot weer begint te schommelen, begint Perry weer wit te zien.....

De planning was om na Robben eiland, Longstreet en de tafelberg te bezoeken maar door de tijd stappen we in de bus en bekijken de stad vanuit de bus en komen we om half 6 weer aan in onze wijk. We duiken een restaurant in maar wanneer ik de menu kaart zie denk ik laat maar. Duurder dan we gewend zijn, kiezen we toch om te blijven maar wanneer ik op de hotelkamer onze rekening checkt, zie ik dat we voor 25 euro totaal 3 gangen op hebben.

Dinsdag onze laatste volle dag in Kaapstad, we gaan met de auto naar Cape point. We nemen de route langs de kliffen met uitzicht over de zee. Bij Simon's town stoppen we om naar de pinguïns te kijken, een kolonie die hier sinds jaren verblijft. 9 jaar geleden, toen ik ook in Kaapstad was, kon je zo het strand op lopen. Inmiddels is het toeristischer gemaakt en mag je na entree te betalen ze vanaf een brug bekijken.

Vanaf de brug sta je nog op 1 meter afstand van de pinguïns en we zien dat er veel pinguins liggen te broeien, sommige eieren zijn al uitgekomen en hebben ze donsige grijze beestjes onder zich liggen. Een zeemeeuw komt de pret echter verstoren, jat zo een ei uit een nest en eet het op voor onze ogen.

We vervolgen de route naar Cape point en gaan op de foto met het beroemde bord kaap de goeie hoop en rijden rond om bavianen te vinden maar helaas, ze laten zich niet zien. Perry wilt nog een keer vis eten dus lunchen we ergens langs de kust. Net op het moment dat we weg gaan, zien we in de verte een walvis. Regelmatig komt hij boven water om te ademen en verdwijnt dan weer.

We sluiten deze dag af met een bezoek aan de tafelberg, met een kabelbaan zijn we binnen 4 minuten boven en hebben prachtig uitzicht over de stad. Een mooie afsluiter om deze mee vakantie te eindigen.

Onze roadtrip van 2 weken zit er alweer op, van de wijngaarden, struisvogels, olifanten, neushoorns naar de kustlijn en weer terug naar de grote stad. Zuid Afrika is een mooi land, dat houdt van zijn eigen natuur en daar goed voor zorgt. Waar nog steeds armoede tegenover rijkdom staat, zwart tegenover blank en vooroordelen tegenover oordelen. Het is een prachtig, goed verzorgd land en hebben ons geen moment bedreigd of onveilig gevoeld. Onze laatste grote reis met zn tweeën maar eigenlijk nummer 3 al aanwezig was want reizen met een zwangere buik is toch anders en aanwezig. We kijken weer terug met vele mooie herinneringen en foto's. Kan niet wachten om aan het fotoalbum te beginnen.