De wereld is zo mooi dat het elke keer weer moeilijk is om een bestemming te kiezen. Echter werd dit jaar het moeilijker gemaakt omdat we rekening moesten houden met mijn zwangere buik. Zuid Afrika is ver weg maar qua klimaat, hygiene, vaccinaties en enge beesten de beste keuze.

2 weken lang gaan we met een gehuurde auto de kaap af. Van Stellenbosch naar Port Elisabeth en weer terug om te eindigen in Kaapstad. 11h zijn we onderweg om er te komen maar alles zit mee en hebben een goeie rechtstreekse vlucht.

In Kaapstad staat er iemand voor ons klaar die ons naar Stellenbosch brengt, we moeten er niet aan denken om direct in het donker langs kaapstad, links te moeten rijden.

Wanneer we donderdagochtend wakker worden en het zonnetje langzaam begint te schijnen zien we in wat voor mooie omgeving we zitten. Onze guesthouse staat midden in het wijngebied en maakt deel uit van een groot bedrijf genaamd Knorhoek. Achter ons huisje liggen dan ook enorme wijnvelden, het is hier herfst dus geen druiven maar het bedrijf is nog steeds druk bezig.

Om 9h wordt onze huurauto gebracht en na wat papierwerk gaan we op pad richting Stellenbosch. Wanneer Perry weg wilt rijden, komen we er achter dat de auto een handgeschakelde bak heeft. Oepsie, ik ging er in Nederland standaard vanuit dat alle huurautos een automaat hadden. Links rijden en schakelen wordt een uitdaging. Wanneer Perry de oprit afrijdt en de grote weg op draait, schakelt hij van zn 1 naar zn 4 waardoor de auto gas terug neemt. Precies op het moment dat we langs 2 lifters rijden en net voordat ze bij onze auto zijn, heeft Perry de auto herpakt en rijden we snel weg. Zijn oren doen vast nog pijn van mij geroep.

In Stellenbosch parkeren we de auto en gaan het stadje verkennen. In de middag hebben we een foodies on food tour. Oftewel lopend gaan we met een gids door Stellenbosch en eten we op meerdere lokaties lokale dingen. Onze gids is afrikaans, aangezien Nederlands en Afrikaans op elkaar lijkt kunnen we elk in onze eigen taal met elkaar communiceren.

Na de tour is het aan mij om terug te rijden, het schakelen gaat mij goed af maar soms vergeet ik dat de andere helft van de auto nu aan de linker kant zit en rij dus af en toe bijna de berm in.

Vrijdagochtend na het ontbijt nemen we de kaart door maar stellen de TomTom in voor nood, je zal maar net in een township verdwalen. 489km staat er op het programma. Via Franschhoek, rijden we zo route 62 op. Deze weg staat in de top 5 mooiste routes van de wereld. Langs kliffen, wijnvelden, open vlaktens en de mooiste bergen rijden we, soms komen we kilometers geen auto's tegen. Langzaam veranderd het landschap in drogere stukken en na een lange dag rijden komen we aan in Oudtshoorn. Dit keer hebben we een b&b midden in het centrum, we frissen ons op en gaan lekker uit eten. Oudsthoorn staat bekend om de struisvogelfarms en proeven beide een gerecht van struisvogels. Na een lekker warm bad, kruipen we vroeg ons bed in.

Zaterdagochtend om half 8 gaat de wekker, er staat vandaag 320km op de programma maar we willen eerst een struisvogelfarm bezoeken voordat we Oudtshoorn weer achter ons laten. Om 9h staan we dus bij 1 van de farms en zijn de enigste bezoekers. Voor Zuid Afrika is het nu laag seizoen, dat houdt in dat we bijna overal de enigste toeristen zijn. Groot verschil met Thailand vorig jaar. Onze prive tour begint met uitleg over het fokprogramma, wist je bijvoorbeeld dat een struisvogel 50 eieren kan krijgen, steeds worden ze weg gehaald waardoor de struisvogel nieuwe blijft maken. De laatste 10 eieren broedt ze zelf. Hierna gaan we met een tractor door de weide heen en staan we oog in oog met de 2m grote struisvogels. Ze doen je niks zei de gids maar toen ze op 30cm afstand stonden, schoof ik toch even naar achter, helaas zat Perry achter mij en schoof mij net zo hard weer naar voren.

Na het voeren en poseren duiken we de auto in en gaat onze weg weer verder richting Addo. In afrika heb je N wegen en R wegen. N is de snelweg en R is een provenciale weg. Onze route bestaat voornamelijk uit R wegen, route 62 was prachtig. Mooi onderhouden geasfalteerde weg maar wanneer ik na de lunch het overneem en we de R329 op draaien, verandert het asfalt in 1 baan (ja echt 1 baan, voor ons en het tegenkomend verkeer), vol verbazing kijk ik om mij heen. Klopt dit? Ja volgens de kaart en Tomtom wel. 80km lang rij ik op een betonnen zandweggetje , wanneer er een tegenligger nadert ga je beide de berm in.

Gelukkig kom ik maar 4x een tegenligger tegen want we zitten in the middle of nowhere. Na de 80km verandert de weg gelukkig weer in 1 baans met normaal asfalt en zien we steeds meer dieren om ons heen. Soms komen we een half uur niemand tegen dus wanneer Perry een landschildpad spot, kunnen we gerust 5 minuten naar het dier kijken (stilstaand op de weg, moet je in nederland toch niet aan denken). Aapjes schieten soms voor je de weg over (levensgevaarlijk aangezien je 120km mag rijden) maar als 2 bejaarde toeristen rijden wij op ons gemak.

Om 16h komen we aan bij onze lodge, prachtig gelegen net buiten Addo. Een paradise vol met citrusbomen , kleine hutjes, zwembad en natuur zo ver als je kan kijken. Klinkt fantastisch maar wat wij ook zien zijn de grote elektrische hekken en 3 waakhonden die ons moeten beschermen. Ook hier weer zijn we de enigste gasten en kunnen daarom ( met name Perry) praten met de blanke eigenaar over de woon en leefsituaties in Afrika.

Er is fantastisch voor ons gekookt en met een wijntje (en fris) zitten we met onze waakhond nog heerlijk bij het kampvuur.

Naast Addo ligt het Addo elephant national park, wanneer we via de lodge een full day safari kunnen regelen bedenken we ons geen moment. Met je eigen auto heeft ook namelijk zo zn nadelen; we weten de weg niet, zien minder en missen de uitleg. Dus staan we zondagochtend om 9h met onze camera's klaar voor een dag dieren spotten.

Met zn 2e en gids Mike rijden we door het inmens grote park. Olifanten, zebra's, buffels, antilopers en ergens in de verte leeuwen. Met vele foto's en een voldaan gevoel rijden we wanneer het begint te schemeren terug. Net voordat we het park verlaten loopt er schuin voor ons een neushoorn. Ook nu hoeft Perry alleen nog de luipaard om zijn big 5 compleet te maken.