De vlucht. Inmiddels ben ik in Nepal aangekomen maar kan al een heel verhaal over de vlucht vertellen. De vlucht naar London was een luxe. Zat op stoel 22f. Lekker bij t raam alleen toen
ik t vliegtuig in liep zag ik dat ik ook geen voor buurman had waardoor ik al alle ruimte had. Maar voordat ik 10 bladzijdes had gelezen uit t boek de vlucht van Suzanne vermeer was er weer land in
zicht. Toen met een bus 20 minuten (hoe groot is t hier) naar de andere terminal. Het werd al in het vliegtuig om geroepen maar dankzij mijn lieve pa wist ik al hoe ik er kwam. Hup weer boarden en
vlucht nr 2. Half Arabisch en half Engels. Zat nu bij t gangpad en bij t raam een engels/indiaans mevrouwtje dat direct begon te praten, gelukkig kwam al snel m'n buurman er tussen en werd hij
aanspreekpunt. Tijdens t taxiën kregen we al een snoepje voor onze oren. Daarna heerlijke couscoussalade met als hoofdgerecht chicken met Lemon grass en appeltaart toe. Jammie met een flesje wijn
perfect. Daarna snel oogjes dicht en oogkleppen op. Helaas val ik niet echt in slaap. Dus na 2uurtjes ( misschien heb ik toch wel iets geslapen) liggen weer oogkleppen af. Filmpje kijken keuze zat
dus kies voor "last night" goed voor een vlucht maar hij heeft een open eind dus geen happy end snik snik had ik toch een beetje verwacht dus kletsen met m'n donkere buurman die op een eilandje woont
midden in de oceaan en z'n vlucht vertrekt 30 minuten na onze aankomst. Dacht dat mijn uurtje al krap is. Inmiddels geland en in een heet Qatar. Busje in en naar de terminal. We hebben niet veel tijd
dus loop snel de terminal in ohhhhh alle vertrekborden zijn in t Arabisch????? Gelukkig komt er een mannetje naar me toe en vroeg welke vlucht ik moet hebben en krijg 21 door. Gelukkig staan de
nummers wel als nummers aangegeven dus daarheen. We mogen al boarden dus in de rij. Busje in en naar vliegtuig nr 3. In t vliegtuig komt t stoom uit de airco's wat een mooi effect geeft maar
dan zit er iemand op m'n stoel. Een niet andere taal sprekende jongen knul uit Nepal denk ik maar hij was gewoon ergens gaan zitten dus geen probleem. Weer een plekje bij t raam. Mooi kan ik proberen
te slapen, alleen we gaan maar niet weg. Na een uur vertraging vertrekken we. Zo iPod aan, kussentje, dekentje en op m'n zij in de stoel om te slapen. Voel ik na een uur ineens iemand kloppen tegen
m'n schouder, Uhm whatt???stuwardes Of ik wil eten???? Neeee!!!!!! Na nog 2,5h geslapen te hebben is t inmiddels weer licht buiten
Nog ff snel een berichtje vanuit nederland. Want over 12h gaat mn wekker om naar schiphol te vertrekken.
Mijn tas is inmiddels na 3x weer uitgepakt te hebben klaar voor vertrek. Een groot voordeel van een backpack is dat er niet zoveel mee kan dus je bijna nooit overgewicht hebt. De tas die ik nu heb
is zo groot dat ik hem lekker vol had gestopt om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik al op de 20 kilo zat. Uhm toch maar geen fohn
, stijltang
en iets minder kleren mee. Nu dus na wat spullentjes eruit zit hij ongeveer op18 kilo.
Terwijl bijnaiedereen weer terug is van vakantie, komt mijn vakantie steeds dichterbij. Nog een klein maandje en dan vertrek ik.
Inmiddels al druk met de voorbereidingen bezig, m'n visum heb ik binnen, vlucht naar Lhasa is geboekt en de reistas is na eenkleine reparatie met leukoplast weer gemaakt...... Ja dit jaar geen
backpack maar een tas op wieltjes (wat een luxe)
China gooit de grenzen naar Tibet dicht voor toeristen. Dat melden Chinese reisorganisaties. Het is de tweede keer dit jaar dat de Volksrepubliek buitenlanders de toegang tot Tibet
ontzegd.
Neee!!!! Hopelijk gooien ze hem voor september weer open
