De vlucht. Inmiddels ben ik in Nepal aangekomen maar kan al een heel verhaal  over de vlucht vertellen.  De vlucht naar London was een luxe. Zat op stoel 22f. Lekker bij t raam alleen toen ik t vliegtuig in liep zag ik dat ik ook geen voor buurman had waardoor ik al alle ruimte had. Maar voordat ik 10 bladzijdes had gelezen uit t boek de vlucht van Suzanne vermeer was er weer land in zicht. Toen met een bus 20 minuten (hoe groot is t hier) naar de andere terminal. Het werd al in het vliegtuig om geroepen maar dankzij mijn lieve pa wist ik al hoe ik er kwam. Hup weer boarden en vlucht nr 2. Half Arabisch en half Engels. Zat nu bij t gangpad en bij t raam een engels/indiaans mevrouwtje dat direct begon te praten, gelukkig kwam al snel m'n buurman er tussen en werd hij aanspreekpunt. Tijdens t taxiën kregen we al een snoepje voor onze oren. Daarna heerlijke couscoussalade met als hoofdgerecht chicken met Lemon grass en appeltaart toe. Jammie met een flesje wijn perfect. Daarna snel oogjes dicht en oogkleppen op. Helaas val ik niet echt in slaap. Dus na 2uurtjes ( misschien heb ik toch wel iets geslapen) liggen weer oogkleppen af. Filmpje kijken keuze zat dus kies voor "last night" goed voor een vlucht maar hij heeft een open eind dus geen happy end snik snik had ik toch een beetje verwacht dus kletsen met m'n donkere buurman die op een eilandje woont midden in de oceaan en z'n vlucht vertrekt 30 minuten na onze aankomst. Dacht dat mijn uurtje al krap is. Inmiddels geland en in een heet Qatar. Busje in en naar de terminal. We hebben niet veel tijd dus loop snel de terminal in ohhhhh alle vertrekborden zijn in t Arabisch????? Gelukkig komt er een mannetje naar me toe en vroeg welke vlucht ik moet hebben en krijg 21 door. Gelukkig staan de nummers wel als nummers aangegeven dus daarheen. We mogen al boarden dus in de rij. Busje in en naar vliegtuig nr 3.  In t vliegtuig komt t stoom uit de airco's wat een mooi effect geeft maar dan zit er iemand op m'n stoel. Een niet andere taal sprekende jongen knul uit Nepal denk ik maar hij was gewoon ergens gaan zitten dus geen probleem. Weer een plekje bij t raam. Mooi kan ik proberen te slapen, alleen we gaan maar niet weg. Na een uur vertraging vertrekken we. Zo iPod aan, kussentje, dekentje en op m'n zij in de stoel om te slapen. Voel ik na een uur ineens iemand kloppen tegen m'n schouder, Uhm whatt???stuwardes Of ik wil eten???? Neeee!!!!!! Na nog 2,5h geslapen te hebben is t inmiddels weer licht buiten