Kaapstad
Het is aan mij om Kaapstad binnen te rijden, Perry kijkt ondertussen zn ogen uit. Zoveel townships heeft hij nog nooit gezien en zeker wanneer we langs de weg iemand zien poepen (ja echt, net op het moment dat we langs rijden valt de drol), zijn we blij met het leven wat wij hebben. In deze 2 weken zijn we voorzichtig geweest, de auto leeg gehouden en voor het echte donker weer terug in onze accomodatie. Er is ons niks gebeurd maar als ik deze man naast de weg was, zou ik ook denken dat wij hemels rijk waren. Alleen al omdat wij een normale wc hebben.
Ons hotel ligt in de wijk Sea point, langs de kust voorbij waterfront. Na alle luxe van de afgelopen dagen, is dit hotel een stuk minder en heeft het veel weg van een hostel. De receptioniste vertelt dat sea point een veilige wijk is om door heen te lopen dus gaan op pad. We lopen richting de boulevard waar genoeg mensen zonnen, hardlopen of net als ons wandelen. We hebben geen tassen mee en vallen dus niet op als toerist.
Waterfront ligt ook aan het water dus lopen die kant op. Echter vergissen we ons in de afstand en hebben we ruim 5 km gelopen als we aankomen. Met dorst en een lichaam dat protesteert nemen we plaats op een terrasje en kijken om ons heen. Na zo vaak de enigste toerist te zijn geweest, vallen we hier zeker niet op. We lopen langs het Nelson Mandela museum en reserveren kaartjes voor de boot van 11h de volgende dag. Met de taxi gaan we terug naar het hotel, eten wat in de buurt en ga vroeg slapen.
Maandagochtend, Kaapstad ligt in de wolken. Iedereen die we spraken over Kaapstad vertelde ons dat de hop on hop off bus ideaal was om rond te reizen door de stad. We kopen een kaartje en springen aan boord. Bij waterfront stappen we uit en nemen de boot naar Robben eiland. Na 15 minuten varen geeft Perry aan misselijk te worden, met de goed bedoelde raad naar de horizon blijven kijken gaat het niet beter dus gaan we buiten op het voordek staan. Terwijl Perry zijn best doet om zijn ontbijt binnen te houden en zich vasthoudt aan de reling, zie ik op 20m meter van de boot een walvis zwemmen. Enthousiast roep ik "een walvis" maar Perry heeft er geen oog naar en is het nog een lange vaart voor hem.
Op het land gaat het gelukkig beter en beginnen we aan de tour, eerst een rondje eiland en dan worden we door een ex gevangene rondgeleidt door de gevangenis en vertelt hij zijn eigen verhaal. Al met al vliegt de tijd voorbij en is het half 3 als de boot weer terug vaart. Zodra de boot weer begint te schommelen, begint Perry weer wit te zien.....
De planning was om na Robben eiland, Longstreet en de tafelberg te bezoeken maar door de tijd stappen we in de bus en bekijken de stad vanuit de bus en komen we om half 6 weer aan in onze wijk. We duiken een restaurant in maar wanneer ik de menu kaart zie denk ik laat maar. Duurder dan we gewend zijn, kiezen we toch om te blijven maar wanneer ik op de hotelkamer onze rekening checkt, zie ik dat we voor 25 euro totaal 3 gangen op hebben.
Dinsdag onze laatste volle dag in Kaapstad, we gaan met de auto naar Cape point. We nemen de route langs de kliffen met uitzicht over de zee. Bij Simon's town stoppen we om naar de pinguïns te kijken, een kolonie die hier sinds jaren verblijft. 9 jaar geleden, toen ik ook in Kaapstad was, kon je zo het strand op lopen. Inmiddels is het toeristischer gemaakt en mag je na entree te betalen ze vanaf een brug bekijken.
Vanaf de brug sta je nog op 1 meter afstand van de pinguïns en we zien dat er veel pinguins liggen te broeien, sommige eieren zijn al uitgekomen en hebben ze donsige grijze beestjes onder zich liggen. Een zeemeeuw komt de pret echter verstoren, jat zo een ei uit een nest en eet het op voor onze ogen.
We vervolgen de route naar Cape point en gaan op de foto met het beroemde bord kaap de goeie hoop en rijden rond om bavianen te vinden maar helaas, ze laten zich niet zien. Perry wilt nog een keer vis eten dus lunchen we ergens langs de kust. Net op het moment dat we weg gaan, zien we in de verte een walvis. Regelmatig komt hij boven water om te ademen en verdwijnt dan weer.
We sluiten deze dag af met een bezoek aan de tafelberg, met een kabelbaan zijn we binnen 4 minuten boven en hebben prachtig uitzicht over de stad. Een mooie afsluiter om deze mee vakantie te eindigen.
Onze roadtrip van 2 weken zit er alweer op, van de wijngaarden, struisvogels, olifanten, neushoorns naar de kustlijn en weer terug naar de grote stad. Zuid Afrika is een mooi land, dat houdt van zijn eigen natuur en daar goed voor zorgt. Waar nog steeds armoede tegenover rijkdom staat, zwart tegenover blank en vooroordelen tegenover oordelen. Het is een prachtig, goed verzorgd land en hebben ons geen moment bedreigd of onveilig gevoeld. Onze laatste grote reis met zn tweeën maar eigenlijk nummer 3 al aanwezig was want reizen met een zwangere buik is toch anders en aanwezig. We kijken weer terug met vele mooie herinneringen en foto's. Kan niet wachten om aan het fotoalbum te beginnen.
Sibuya, Knysna en Heidelberg
Maandagochtend haasten we ons richting Kenton at sea. Hier moeten we om half 12 aanwezig zijn omdat we de boot moeten hebben die ons naar Sibuya brengt. Het is maar 1,5h rijden maar door de wegwerkzaamheden verliezen we veel tijd. Gelukkig zijn we op tijd.
Terwijl ik er al die tijd vanuit ging dat we een ferry of iets moesten nemen, bleek dat na het parkeren van onze auto (beveiligd) onze gids voor de aankomende dagen klaar stond met zijn bootje. Onderweg kregen we uitleg over het gebied en alle vogels die we tegen kwamen. Na een uur varen, kwamen we aan bij een kleine steiger en mochten we met de trap naar boven. Het leek letterlijk of we in een 5 sterrenhotel stapte. Een lodge midden in de natuur met alles top verzorgd. We mochten gaan zitten en onze lunch werd geserveerd. Ondertussen werden onze tassen uit de boot gehaald en naar onze tent gebracht. Onze tent was zo mooi dat je er bijna kon wonen.
In de namiddag vertrekken we met onze gids voor de eerste gamedrive, Sibuya is geen national park maar een game reserve. Het verschil is dat de een van de staat is en de ander prive gebied is. De beesten leven dus net zo als in een NP in het wild. Na een paar minuten rijden komen we een grote groep impala's tegen, kleine antilopers. We rijden de bergen in en zo nu en dan zien we ergens in de verte een giraffe boven de bosjes uit steken. Al snel komen we dichterbij en mogen we ze van dichtbij bewonderen.
Het park bevat ook leeuwen, echter omdat het park aan openbare wegen ligt en je als park aan bepaalde regels moet houden mogen de leeuwen niet in het park los lopen en hebben ze een eigen gebied in het park. Dit is nog steeds net zo groot als de veluwe maar er zit een hek om heen. De gids vertelde dat 1 van de vrouwtjes, 3 welpjes heeft maar dat het zeldzaam is om ze te zien omdat ze nog erg schuw zijn. Inmiddels begint het te schemeren als we op zoek gaan naar de leeuwen, met zweet handjes zit ik in de open jeep. We rijden letterlijk een kooi met leeuwen binnen, wat als ze honger hebben en de auto aanvallen. 7 jaar geleden deed ik nergens moeilijk over en nu schijt ik in mn broek. Perry denkt dat het komt omdat ik zwanger ben en soort beschermdrang heb ontwikkeld.
Ineens springt er een klein welpje uit het hoge gras als we de bocht omgaan en al snel hebben we de groep gevonden. Met ingehouden adem kijk ik om mij heen, en tel zo'n 5 leeuwen en 3 kleine welpjes. Wanneer we weer het gebied uitrijden en het hek sluit, kan ik weer ademhalen.
Als we 's avonds onze tent in gaan en willen graag aan slapen ziet Perry een worm op het plafond, echter is de worm geen probleem maar er naast zit een grote spin en daar hou ik niet van. In mijn tas heb ik een reisklamboo en binnen 1 minuut liggen we veilig in ons eigen tentje onder de grote spin.
Dinsdag maken we nog 2x een gamedrive met de gids, in het gebied leeft een kudde olifanten en neushoorns. Het aantal neushoorns wilt de gids niet vertellen omdat er in Zuid Afrika nog steeds veel stropers actief op neushoorns jagen. Vorige maand zijn er in het park 3 volwassen neushoorns doodgeschoten alleen voor hun hoorns. In Azie wordt het verkocht als geneesmiddel waardoor er veel vraag naar is en goed voor word betaald. Het is dan ook een kadootje als we ze vinden bij een meertje, 2 mannetjes staan te drinken en wanneer we van een afstand genieten, komen er nog 3 aangelopen. Je kan je toch niet voorstellen dat mensen ze dood schieten.
S avonds bij de lodge heeft onze gids geregeld dat we buiten bij het kampvuur kunnen eten, terwijl ons voorgerecht wordt geserveerd horen we ineens hard het getromperter van een olifant. We schieten overeind en gaan op het geluid af, als we bij de rand van de lodge staan, horen we een kudde olifanten bladeren eten. Echter is het zo donker dat we ze niet kunnen zien maar ze zijn in de buurt.
Woensdagochtend gaan we nog 1x op gamedrive, misschien zijn de olifanten nog in de buurt. We zetten weer vroeg onze wekker en wanneer we ons aankleden hoor ik naast de tent steeds iets bewegen, alsof er iets loopt maar omdat er in de tent licht brand en het buiten donker is, zie ik niks. Echter wanneer we weg gaan en ik even met mijn zaklamp naast de tent schijn, sta ik oog in oog met een nyala.
Na onze laatste gamedrive (waarbij we een kudde buffels zien) brengt de boot ons weer terug naar Kenton at sea en zijn we weer in de bewoonde wereld. We gaan met de auto nu weer terug richting Kaapstad. Deze nacht slapen we in Jeffrey's bay, een klein surfstadje. Onze kamer kijkt zo uit over de zee en vallen in slaap met het geluid van de golven.
Donderdag verlaten we na ons ontbijt weer Jeffrey's bay en rijden naar Knysna, omdat de afstanden nu minder groot zijn kunnen we onderweg meer stoppen en besluiten om naar een monkey sanctuary te gaan. Opgevangen apen leven hier onder toezicht in een park. Als advies kregen we mee om alle losse spullen op te bergen want de apen kunnen dichtbij komen. Met een gids lopen we een groot stuk bos in, na een paar minuten horen we ineens de apen keihard geluid maken en geeft de gids aan dat ze ruzie hebben of een slang hebben gevonden. Ik kijk naar beneden en daar sta ik dan in mn jurkje en teenslippers. We lopen een uur door het bos en zien onderweg verschillende apen om ons heen, wanneer er een gibbon door de bomen heen slingert en bij ons op de grond komt zitten, hou ik mijn adem weer in. Hoe bijzonder is dit, misschien is dit niet het echte wild maar altijd beter dan de apenheul.
Knysna is een stad aan het water, door de grote witte huizen op de eilanden in de lagoon lijkt het erg veel op de hamptons. Zeker wanneer we onze accomodatie hebben gevonden, zien we dat dit geen arm plaatsje is. Onze kamer is zo mooi, dit hebben we nog nooit gehad. Het is nog vrij vroeg in de middag dus besluiten naar de enige bierbrouwer van Zuid Afrika te gaan, Mitchell's. We zijn net op tijd voor de laatste tour en Perry sluit af met een proeverij.
We dineren in het hotel en aangezien we weer de enigste gasten zijn, hebben we een prive kok en serveerder.
Vrijdag 27 Mei, alweer 1 jaar getrouwd en deze week 20 weken zwanger. De walvissen rondom dit gebied komen vaak pas in juni naar de kust maar de hotelmanager vertelde dat ze dit jaar vroeg waren, we gaan dus op walvisjacht. Wanneer we bij de boot aankomen, vertelt de gids dat het vandaag vloed is en daarom de golven bij de ingang van de lagoon enorm zijn. Voor onze veiligheid gaat hij geen risico's nemen en besluit om met ons een kijkje te gaan nemen. Zijn de golven inderdaad te hoog, dan draait hij om en gaat het vandaag niet door. Helaas zijn de golven wild en hoog waardoor we met de boot er niet tegen in kunnen. Helaas! We gaan met de auto naar Brenton en lopen heerlijk langs het strand.
Zaterdag na het ontbijt gaan we weer op pad, 200km dus binnen 3h zijn we weer op onze nieuwe bestemming. 7 km van de weg tussen de heuvels met schapen/koeien/struisvogels staat er een huis verstopt. Hier slapen we 1 nachtje bij de boer. Onze kamer is een ruimte aan het huis en de rest is in het woonhuis. We nemen plaats in de tui, lezen een boekje, spelen met de honden en lopen over het terrein. Om 17h komt de boer thuis en niet veel later zitten we met zn alle aan een grote tafel te eten. Zij praten in het afrikaans, wij in het nederlands. Met zn alle kijken we een belangrijke rugby wedstrijd en wanneer de champions league begint ga ik naar bed en kijkt Perry nog verder met de boer en een brandy.
Zondagochtend gaan we mee met de boer, achter in de truck tussen het voer en de 2 schapenhonden. De honden drijven de schapen bij één en krijgen hun voer. We rijden zo over al het land en wanneer we klaar zijn wacht er een heerlijk verdient ontbijt op ons.
Na het ontbijt vertrekken we nu echt richting Kaapstad, onze laatste stop.
Zuid Afrika: Stellenbosch, Oudtshoorn en Addo NP
De wereld is zo mooi dat het elke keer weer moeilijk is om een bestemming te kiezen. Echter werd dit jaar het moeilijker gemaakt omdat we rekening moesten houden met mijn zwangere buik. Zuid Afrika is ver weg maar qua klimaat, hygiene, vaccinaties en enge beesten de beste keuze.
2 weken lang gaan we met een gehuurde auto de kaap af. Van Stellenbosch naar Port Elisabeth en weer terug om te eindigen in Kaapstad. 11h zijn we onderweg om er te komen maar alles zit mee en hebben een goeie rechtstreekse vlucht.
In Kaapstad staat er iemand voor ons klaar die ons naar Stellenbosch brengt, we moeten er niet aan denken om direct in het donker langs kaapstad, links te moeten rijden.
Wanneer we donderdagochtend wakker worden en het zonnetje langzaam begint te schijnen zien we in wat voor mooie omgeving we zitten. Onze guesthouse staat midden in het wijngebied en maakt deel uit van een groot bedrijf genaamd Knorhoek. Achter ons huisje liggen dan ook enorme wijnvelden, het is hier herfst dus geen druiven maar het bedrijf is nog steeds druk bezig.
Om 9h wordt onze huurauto gebracht en na wat papierwerk gaan we op pad richting Stellenbosch. Wanneer Perry weg wilt rijden, komen we er achter dat de auto een handgeschakelde bak heeft. Oepsie, ik ging er in Nederland standaard vanuit dat alle huurautos een automaat hadden. Links rijden en schakelen wordt een uitdaging. Wanneer Perry de oprit afrijdt en de grote weg op draait, schakelt hij van zn 1 naar zn 4 waardoor de auto gas terug neemt. Precies op het moment dat we langs 2 lifters rijden en net voordat ze bij onze auto zijn, heeft Perry de auto herpakt en rijden we snel weg. Zijn oren doen vast nog pijn van mij geroep.
In Stellenbosch parkeren we de auto en gaan het stadje verkennen. In de middag hebben we een foodies on food tour. Oftewel lopend gaan we met een gids door Stellenbosch en eten we op meerdere lokaties lokale dingen. Onze gids is afrikaans, aangezien Nederlands en Afrikaans op elkaar lijkt kunnen we elk in onze eigen taal met elkaar communiceren.
Na de tour is het aan mij om terug te rijden, het schakelen gaat mij goed af maar soms vergeet ik dat de andere helft van de auto nu aan de linker kant zit en rij dus af en toe bijna de berm in.
Vrijdagochtend na het ontbijt nemen we de kaart door maar stellen de TomTom in voor nood, je zal maar net in een township verdwalen. 489km staat er op het programma. Via Franschhoek, rijden we zo route 62 op. Deze weg staat in de top 5 mooiste routes van de wereld. Langs kliffen, wijnvelden, open vlaktens en de mooiste bergen rijden we, soms komen we kilometers geen auto's tegen. Langzaam veranderd het landschap in drogere stukken en na een lange dag rijden komen we aan in Oudtshoorn. Dit keer hebben we een b&b midden in het centrum, we frissen ons op en gaan lekker uit eten. Oudsthoorn staat bekend om de struisvogelfarms en proeven beide een gerecht van struisvogels. Na een lekker warm bad, kruipen we vroeg ons bed in.
Zaterdagochtend om half 8 gaat de wekker, er staat vandaag 320km op de programma maar we willen eerst een struisvogelfarm bezoeken voordat we Oudtshoorn weer achter ons laten. Om 9h staan we dus bij 1 van de farms en zijn de enigste bezoekers. Voor Zuid Afrika is het nu laag seizoen, dat houdt in dat we bijna overal de enigste toeristen zijn. Groot verschil met Thailand vorig jaar. Onze prive tour begint met uitleg over het fokprogramma, wist je bijvoorbeeld dat een struisvogel 50 eieren kan krijgen, steeds worden ze weg gehaald waardoor de struisvogel nieuwe blijft maken. De laatste 10 eieren broedt ze zelf. Hierna gaan we met een tractor door de weide heen en staan we oog in oog met de 2m grote struisvogels. Ze doen je niks zei de gids maar toen ze op 30cm afstand stonden, schoof ik toch even naar achter, helaas zat Perry achter mij en schoof mij net zo hard weer naar voren.
Na het voeren en poseren duiken we de auto in en gaat onze weg weer verder richting Addo. In afrika heb je N wegen en R wegen. N is de snelweg en R is een provenciale weg. Onze route bestaat voornamelijk uit R wegen, route 62 was prachtig. Mooi onderhouden geasfalteerde weg maar wanneer ik na de lunch het overneem en we de R329 op draaien, verandert het asfalt in 1 baan (ja echt 1 baan, voor ons en het tegenkomend verkeer), vol verbazing kijk ik om mij heen. Klopt dit? Ja volgens de kaart en Tomtom wel. 80km lang rij ik op een betonnen zandweggetje , wanneer er een tegenligger nadert ga je beide de berm in.
Gelukkig kom ik maar 4x een tegenligger tegen want we zitten in the middle of nowhere. Na de 80km verandert de weg gelukkig weer in 1 baans met normaal asfalt en zien we steeds meer dieren om ons heen. Soms komen we een half uur niemand tegen dus wanneer Perry een landschildpad spot, kunnen we gerust 5 minuten naar het dier kijken (stilstaand op de weg, moet je in nederland toch niet aan denken). Aapjes schieten soms voor je de weg over (levensgevaarlijk aangezien je 120km mag rijden) maar als 2 bejaarde toeristen rijden wij op ons gemak.
Om 16h komen we aan bij onze lodge, prachtig gelegen net buiten Addo. Een paradise vol met citrusbomen , kleine hutjes, zwembad en natuur zo ver als je kan kijken. Klinkt fantastisch maar wat wij ook zien zijn de grote elektrische hekken en 3 waakhonden die ons moeten beschermen. Ook hier weer zijn we de enigste gasten en kunnen daarom ( met name Perry) praten met de blanke eigenaar over de woon en leefsituaties in Afrika.
Er is fantastisch voor ons gekookt en met een wijntje (en fris) zitten we met onze waakhond nog heerlijk bij het kampvuur.
Naast Addo ligt het Addo elephant national park, wanneer we via de lodge een full day safari kunnen regelen bedenken we ons geen moment. Met je eigen auto heeft ook namelijk zo zn nadelen; we weten de weg niet, zien minder en missen de uitleg. Dus staan we zondagochtend om 9h met onze camera's klaar voor een dag dieren spotten.
Met zn 2e en gids Mike rijden we door het inmens grote park. Olifanten, zebra's, buffels, antilopers en ergens in de verte leeuwen. Met vele foto's en een voldaan gevoel rijden we wanneer het begint te schemeren terug. Net voordat we het park verlaten loopt er schuin voor ons een neushoorn. Ook nu hoeft Perry alleen nog de luipaard om zijn big 5 compleet te maken.
Chicago
Chicago "the windy city", na vorig jaar Dubai te hebben bezocht bedachten Linda en ik om nu de andere kant op te gaan en een weekje naar Chicago te gaan. We boekte een rechtstreekse vlucht en na een paar maanden wachten stonden we zaterdagochtend vroeg op schiphol.
Bij het boarden word ik uit de rij gehaald "oh oh, zie ik er verdacht uit?". Word in een hokje ingeleid en daar moet ik mn schoenen uit trekken, tas open maken en mn handen naar voren uit steken. Met een doekje gaat hij alles langs, nadat het apparaat 'ok' aangeeft mag ik weer terug. Wat zal het zijn? Drugs, chemische stoffen of kruit van een wapen (of kijk ik nu te veel films?).
9h lang hangen we in de lucht en dan begint ons avontuur. Bij de douane worden we weer opgesplitst en wanneer mijn paspoort gecontroleerd wordt, krijg ik een vragenvuur over mij heen. Wat kom je doen, met wie ben je, hoelang blijf je, waar verblijf je en wat doe je voor werk, hoelang al? Vingerafdrukken, pupilfoto en dan na lang wachten en boze blikken mag ik door. Bij de bagage tref ik Linda weer, blijkbaar heb ik vandaag een crimineelhoofd want zij heeft geen vragenvuur gehad en mocht zo door.
In nederland had ik al opgezocht dat we de blauwe metrolijn moesten hebben richting downtown. We volgen de blauwe pijlen en komen dan tot de conclusie dat de blauwe pijlen naar een andere terminal leiden en niet naar de metro. Met een treintje gaan we terug en komen uiteindelijk bij de metro uit en daar gaan we dan echt richting downtown.
Ons hotel ligt midden in het centrum en krijgen een kamer op de 12de verdieping. Hier staan 2 grote 2 persoonsbedden. Ivm het tijdverschil van 7h, ontwikkelen we inmiddels bleke gezichtjes en donkere kringen om onze ogen. We halen bij 7eleven drinken, broodjes bij een broodjes winkel en duiken ons bed in. De kans is groot dat we om 3h s nachts wakker worden maar gelukkig redden we het tot half 7.
Het zonnetje schijnt en volgens de planning wordt het 26 graden, de wind maakt het wel iets frisser dan 26 graden maar heerlijk!!!! De marathon van Chicago is deze ochtend dus besluiten te gaan kijken. Terwijl ze in nederland om 11h starten, starten ze hier om half 8. De laatste lopers zien we maar de grootheden zijn al gefinist. Via het grote park lopen we naar "the bean". Onze foto als bewijs dat we in chicago zijn.
Daarna lopen we via de straatjes naar de Willes Tower, oftewel vroeger de Sears Tower. Onderweg zien we de marathon lopers richting de metros lopen en zoals alleen in amerika kan, worden ze over enthousiast toegejuicht. Aangekomen bij de toren gaan we met de lift in 1 minuut naar verdieping 103 en zitten we op een hoogte van 412 meter. Hier hebben we prachtig uitzicht over de stad maar zoals elke toren inmiddels een extraatje heeft. Heeft de Willes Tower een glazen kooi die boven de straat hangt, echt relaxed voelt het niet maar we did it!
In de avond gaan we richting de navy pier, dit schijnt een attractie op zich te zijn maar we vinden het erg tegenvallen. Met kinderen is het erg leuk maar er zitten geen leuke restaurantjes dus besluiten om terug in het centrum te eten.
Voor 10 dollar per dag, mag je onbeperkt reizen met de bus en metro. We nemen maandag de metro richting het noorden en stappen uit bij lincoln park. Hier heb je een aantal stranden, park en gratis dierentuin. Het is een warme half bewolkte dag dus we houden het bij een strand wandeling. Chicago ligt aan een meer 'Lake Michigan' maar wanneer we op het strand staan lijkt het toch veel op een zee. Met zeewier, golven en een uitzicht van oneindig. Het meer heeft dan ook een groot van 515 bij 200km.
Ook al is het in Chicago nog lekker warm, het is wel herfst en heeft het park een prachtige rood/bruine gloed. In zo'n grote stad zou je weinig wildlife verwachten maar het park zit vol met vogels en eekhoorntjes. Midden in het park zit een gratis dierentuin. Je zou verwachten dat het dan niet veel is en een beetje kinderboerderij achtig is maar wanneer we zelfs een plattegrond ontvangen zien we dat er tijgers, leeuwen, gorilla's en andere grote beesten zijn.
Met de bus vertrekken we weer richting downtown en na een paar keer langs de cheesecake factory te zijn gelopen, duiken we nu er in. Mmmmmmm
Dinsdag zijn de weersvoorspelling iets minder, van 25 graden gaat het in 1 dag naar windy 16 graden. In de buurt van het vliegveld zit een outlet store. Echter stopt de metro niet precies bij de outlet dus hebben via google maps in het hotel opgezocht welke bus we moeten pakken. Maar toen, de bus die we moesten hebben, staat niet bij het busstation aangegeven. Daar staan we in de middle of nowhere tussen de hoge gebouwen. Wat nu? Linda gaat het bij een busje vragen en wat blijkt er gaan gratis shuttles naar de outlet en we springen aan boord.
Terwijl mijn koffer goed gevuld was bij aankomst, heeft Linda maar 10 kilo bij zich en heeft als doel om een volle koffer mee terug te nemen. Maar al snel blijkt dat de prijzen nog hoog liggen en gaan we met lege handen terug. Ons verdriet eten we met een lekker groot stuk cheesecake weg.
Nieuwe dag, nieuwe kansen en de zon schijnt weer flink. We starten de dag bij starbucks op het terras en lopen heerlijk in het zonnetje door de stad, het is een drukke maar vriendelijke stad en genieten.
Bij walmart sla ik groots in met de m&m met pindakaas en nemen we eind van de middag nemen we een boottocht over het meer en zien we de skyline vanaf het water.
Hoe warm het aan het begin van de week was, zo fris is het nu. Van 25 graden naar 8 graden (wel met zon). Gelukkig wist ik dit in nederland al dus met jas en sjaal gaan we de stad weer in. Dit keer slagen we er wel in om te shoppen, en ondertussen hebben we de cupcake winkels ook gevonden en geniet ik van mn red velvet cupcake.
Als je in amerika bent, moet je een keer bij Hooters hebben gegeten. We zijn benieuwd en stappen een salon binnen met schaars gekleedde dames. Zo knap als in de films zijn ze niet maar grappig om te zien. Het menu bestaat uit chicken wings, in allerlei soorten en maten. Het duurt dan ook niet lang voordat ons gezicht onder de bbq sauce zit en de tafel vol ligt met botjes.
We hebben nog 1,5 dag in Chicago voordat onze trip er weer op zit.
Chicago is een grote stad, waar kleine historische gebouwen mini lijken naast de grote hoge gebouwen. Waar de grote hoeveelheid zwervers je een fijne dag wensen en vriendelijk naar je lachen op straat, terwijl de zaken mensen voorbij rennen. Waar je bij de kassa voor een verrassing komt te staan omdat er dan ineens tax bij komt en de prijzen al hoger liggen voor mn gevoel dan in NY. Een stad die geen hotdog en bagel kraampjes heeft op elke hoek van de straat maar waar je wel op elke hoek een starbucks heb zitten. Een stad met weinig toeristische plekken maar zeker de moeite waard om in deze grote stad een kijkje te nemen.
Koh Samui en Koh Phangan
Toen we onze tassen in Chiang Mai aan het inpakken waren, bedachtte wij ons; wat vliegt die tijd voorbij. We gaan alweer naar het zuiden. En dat houdt in dat het er bijna op zit. 3 nachten Koh Samui en 2 nachten Koh Phangan.
Tijdens het boeken van onze bouwstenen van Riksja wilde we het zo goedkoop mogelijk houden dus kozen we voor de "goedkope" (voor ons nederlanders dan) nachttrein ipv een rechtstreekse vlucht. Vanuit Chiang Mai begon onze reis naar het zuiden, hou je vast en lees mee....
15 minuten taxi naar vliegveld
2h wachten op vlucht naar Bangkok
1h vliegen Chiang Mai - Bangkok
45 minuten met de taxi naar het treinstation
3h wachten op onze trein
13h Bangkok - Sura Thani
1h bus naar de ferry
1,5h ferry van het vaste land naar Koh Samui
40 minuten taxi naar ons hotel
Heeeel lang, ik vond het geweldig en beleefde mn vrijheid maar mijn medereisgenoot vond het verschrikkelijk. "Dit nooit meer" hoorde ik regelmatig maar zoals we gekomen zijn moeten we ook nog terug.
Aangekomen in ons hotel zijn we moe, vies en beplakt van ons eigen zweet. Het is dan ook heaven in paradise als we horen dat onze kamer 100m van het strand vandaan ligt. Zolang we er vandaag over hebben gedaan, zo snel lagen we nu in de zee. Ahhhhhhh heerlijk! Genieten van de zon, frisse wind en schoon water. Als we er weer tegen aan kunnen, gaan we uit eten en lopen nog een rondje over het strand bij zonsondergang maar dan houdt deze dag voor ons ook op.
Heerlijk uitgerust worden we wakker en willen een scooter huren. Ons hotel ligt dan wel mooi aan het strand maar wel een beetje afgelegen. Bij de receptie vragen we hoeveel het kost, 200 baht (7,50) per dag. We kijken elkaar en zeggen in het nederlands das goedkoop.
We krijgen een mooi scooterje mee en in onze zwemkleding gaan we op pad. Perry rijdt en ik zit 2de rij. Als snel zien we dat de benzine op rood staat maar waar kunnen we tanken, bij elke heuvel die we oprijden hou ik mijn adem in. Gelukkig vinden we na 10 minuten een iets wat lijkt op een pomp en gooien er geld in. Een thai lacht ons uit want wij denken dat we met 40 baht een volle tank hebben maar hij slaat na 5 seconde weer af. Oepsie.
Met een volle tank en rustige ademhaling gaan we het drukke verkeer weer in, rustig op dit eiland in het zeker niet. Maar als we nog geen 5 minuten verder zijn lijkt het of we op een grindweg rijden maar het is toch echt asfalt. Ohoh een lekke band. NEEEEEEEE, hoe lossen we dit op. Het enigste wat we bij ons hebben is een handdoek, zonnebrandcreme en geld. Geen nummer van ons hotel, geen beschrijving van wat te doen bij pech, niks. In de brandende zon duwt perry de scooter voort.
Wanneer we een autogarage tegenkomen en wijzen naar onze achterband, wijzen ze verder de straat in en verstaan we 2 km. Perry spot na 500m een eenmanszaakje waar wielen buiten hangen en zodra hij onze gezichtjes ziet, wijst hij naar binnen. 5 minuten later en 180 baht armer staan we weer buiten.
De rest van de ochtend en middag rijden we rond, stoppen bij strandjes en de big buddha. Wanneer we bij de big buddha zijn, krijg ik ineens kramp in mn buik. Een herkenbare kramp uit Uganda en ben buddha zeer dankbaar dat hij een wc heeft. Met een sneltrein racen we naar huis en breng ik de avond door in de kamer. Wanneer perry s morgens ook begint, weten we het zeker iets hebben we verkeerd gegeten.
We houden ons dit dagje dus lekker rustig, wanneer we ons beide s avonds weer goed voelen gaan we uiteten en sluiten Koh Samui al weer af.
Onze tijd op Koh Samui zit er alweer op, vandaag maken we een zeiltocht en stappen bij Koh Phangan van boord. Koh Phangan ligt vlak naast Koh Samui dus een lange zeiltocht is het niet maar toch varen we heel de dag rondom de eilandjes. Bij een baai wordt het anker uitgegooid en mogen we snorkelen. Kom maar op met kleine Nemo. De kapitein legt ons uit alles wat je leent is gratis, maak je het kapot dan kost het je geld. Wanneer ik de snorkelbril uit de bak haal glipt hij uit mn hand en valt kapot op de grond. Met ingehouden adem geef ik hem terug en krijg een nieuwe. Wanneer perry het water in springt verliest hij zn snorkelbril. Terwijl hij het niet door heeft, sta ik als een walrus aan boord te schreeuwen je bril, je bril, je bril en nog net met zn laatste adem red hij de al half in de zee verdwenen bril.
Wanneer we samen in het water met alle onze bepakking liggen te dobberen is het nog een eindje zwemmen naar het rif. Snorkel op en gaan.... Als ik achterom kijk zie ik dat Perry eerder verder afdrijf dan dichterbij komt. Perry heeft nog nooit gesnorkeld en de combinatie flippers, knieen, onderwater ademhalen en pijpje is dan ook een grappig gezicht. Oefenen baard kunst en na een moeilijke start snorkelen we dan eindelijk boven het koraal. Perry ziet Nemo en ik ben dit keer de onderwaterfotograaf.
Bij een andere baai wordt opnieuw het anker uitgegooid, weer zo'n mooie kust en helder water. De bemanning pakt onze tassen en leggen ze in een klein bootje. Wij moeten mee en voordat we het weten staan we op het strand met ons eigen bungalowhuisje.
Niet 2 maar 3 nachten slapen we hier, in Koh Samui hebben we een ticket terug naar Bangkok geboekt. Geen nachttrein meer voor ons maar een dagje langer op ons mooie strand.
2 dagen lang liggen we heerlijk op het strand, zwembad of slapen bij in ons hutje. Uitgerust beginnen we morgen weer aan ons reis via Bangkok naar Nederland.
De dagen zijn voorbij gevlogen en kan mij al bijna niet meer herrineren wat we de eerste paar dagen hebben gedaan. Thailand is een super mooi land, lekker eten, mooi weer en voor ieder wat te doen. Maar als ervaren reiziger zie ik ook dat thailand kapot is gemaakt door het toerisme. Thailand ziet er prachtig uit maar wat je op de fotos niet ziet is dat er achter de camera duizenden toeristen zijn, eilanden volgebouwd en alles draait om de toerist. Vroeger werkte de olifanten op het land, nu lopen ze 100x het zelfde rondje met toeristen op hun rug. Thailand leeft voor de toerist. Zonde om zo'n mooi land te zien ondergaan.
Het was heerlijk en vol verhalen met fotos als bewijs komen we langzaam weer jullie kant op.
Chiang Mai
Na een paar dagen langs de River Kwai rijden we donderdag in 3h naar Ayuthayya, hier moeten we om 19.45 de trein pakken naar Chiang Mai. Echter om geen 6h op een trein te gaan zitten wachten, heeft Riksja een tuktuktour geregeld van 2h. Super tof maar wat doen we met onze bagage? Via via hoorde we dat elk station goeie kluisjes heeft. Een paar uur voordat we vertrekken vraagt de gids of we gebruik willen maken van het hotel tegen over het station, voor 10 euro mogen we onze bagage er kwijt en gebruik maken van het zwembad. Hier hoeven we niet lang over na te denken. Na onze tuktuktour, nemen we verkoelende duik in het zwembad en duiken "fris" onze nachttrein in.
In nederland hebben we onze kaartjes geupgrade naar eerste klas, dat houdt hier in; geen stapelbed in het gangpad maar een stapelbed in een mini hokje met eigen wasbak en slot op de deur. Voor de eerste keer dit avontuur, vinden we dat best fijn. Samen met onze tassen, zitten we opgevouwen in ons eigen hokje. Wanneer we even liggen bij te komen op ons bed, zien we op de vloer een mini kakkerlak. Wanneer we hem willen dood slaan, verdwijnt hij en zien we hem niet meer terug. De nacht verloopt soepel en maken toch een paar uur slaap.
Onze hotelkamer is gelukkig om 8h s morgens al beschikbaar en slapen daar nog een paar uur verder. Chiang Mai heeft veel mogelijkheden tot activiteiten net buiten de stad. Wanneer we in het centrum lopen, zien we een bord met snake farm en tiger kingdom. Perry wilt naar de slangen en ik naar de tijgers.
Echter ligt het buiten Chiang Mai dus hoe komen wij daar? Taxi's zijn hier verandert in rode transport jeeps met open achterkant en houden er 1 aan. Voor 300 baht willen ze ons er heen brengen, maar wij willen ook ooit terug dus voor 600 baht een retourtje. We spelen het te duur weglopen spel en voor 500(12 euro) hebben we een deal. Snake farm en tiger tempel liggen in hetzelfde dorpje dus eigenlijk hebben we 3 vervoertjes. Na 45 minuten komen we aan bij de snake farm, geen toerist te zien. Wat in thailand zeker uniek is. Bij binnenkomst begrijp ik waarom, in kleine kippenrennen zitten slangen, krokodillen, cavias, een aapje, een arend ons met zielige oogjes aan te kijken. Help me! Na 5 minuten staan we weer buiten. Hopelijk is de tijger kingdom beter verzorgd. We springen in onze hop on hop off taxi en staan nu voor een mooi verzorgde iets toeristische "dierentuin". Bij binnenkomst is er een keuze pakket. Letterlijk bij welke tijgers wil je in de kooi? Smallest, small, medium or big cats. Uhmmmmmm de grote tijgers kunnen we zien vanaf de kassa. We besluiten de smallest en medium te nemen. We worden mee genomen en voordat we het wisten stonden we in een kooi met 4 medium tijgers. De medium size die ik in mijn hoofd had was toch de grote a la een herders hond maar deze tijgers hadden er al 3 opgegeten zo te zien. Met zweethandjes stonden we beide een beetje passief stil in het midden van de kooi en wilde we eigenlijk geen van beide zo dicht bij ze komen. Wanneer we weer aan de andere kant van het hek staan, halen we weer adem "we leven nog" en komen bij van de grootte van deze reusachtige beesten. En wanneer we mogen knuffelen met de baby tijgers vergeten we snel dat het ooit zullen grote als daarvoor zullen worden.
S avonds pakken we onze tassen weer in, zaterdagochtend om 7h staan we met onze dagrugzak klaar voor een 2 daagse tocht door de jungle. Als echte avonturiers (toeristen) staan we klaar met onze afritsbroek en bergschoenen. Op de markt kopen we samen met de gids benodigheden voor de lunch en gaan op pad.
Als tarzan en jane maken een tocht van 4h langs bananenvelden, rijstevelden, watervallen en nog veel meer prachtige natuurlandschappen. Stoppen op de mooiste plekken en nemen een douche onder een grote waterval. Nog voordat we begonnen met onze trektocht vroeg ik aan de gids, welke dieren kunnen we mogelijk zien onderweg. Het antwoord is op dat moment weinig, het is geen regenseizoen dus er zijn weinig spinnen, tijgers leven in een ander gebied, aapjes durven niet zo dichtbij de bevolking te komen dus er blijft alleen de slang over maar dat was ook twijfelachtig. Echter na 2h wandelen ziet de gids een kleine boomslang, groen van kleur en zo dun al een rietje kruipt hij door de bomen. Ohhhhhh das niet eng, na de lunch zien we op het pad een kleine tarantula (vogelspin), ieeeeee dit maakt het al wat spannender maar wanneer we bijna na 4h lopen bij onze slaapplek zijn en de gids een zwarte cobra ziet, is het toch wel ff schrikken. De cobra is al weg voordat wij hem kunnen zien maar dat doet er niet toe.
Wanneer we aankomen in ons dorpje, kijken we onze ogen uit. We maken kennis met de stam waar we gaan slapen en hebben de beste slaapkamer van iedereen. Samen met de gids maken we het eten klaar voor de avond en leren veel over de thaise keuken. De avond valt al snel en praten nog een tijdje door met de gids over het leven in thailand. Om 20h liggen op ons matrasje met een dubbel goeie check van de klamboe op mogelijke gaatjes die we gelukkig niet vinden.
Hoe goed de nachttrein sliep, zo slecht sliepen we. Honden die jankte en blafte, kippen die tokken en de onbekende ritsel geluiden naast ons matras. Gelukkig kregen we thaise pannekoeken als ontbijt. Na het ontbijt mochten we samen met één van de gastdames rijst maken. Met een grote stamper vallen de vliesjes van de rijst en worden ze daarna gescheiden van elkaar. Rijst voor ons, vliesjes voor de kippen.
Onze terugreis is gelukkig wat korter en lopen door grote stukken afgebrand bos, soms zien we nog vuurhaarden om ons heen branden.
Het laatste stuk van de trektocht maken we via bamboo rafts, omdat het zondag is zijn er veel thai vrij en is het dan ook meer een watergevecht dan ontspannen na 2 dagen lopen.
Terug in ons hotel zien we eruit als 2 stinkende waterratten en leveren onze was in bij een wasserette in de straat, voor 3 euro hebben we na een paar uur onze was weer schoon terug. Moe en voldaan sluiten de dag af met een paar cocktails bij Zoe in yellow.
Maandag onze laatste dag in Chiang Mai, tevens ons laatste bouwsteen van Riksja. Een dag als een mahout, een mahout is de thaise naam voor olifantentrainer/verzorger. Met een busje worden we opgehaald en moeten weer een aardig stuk rijden. We komen bij een kamp met een aantal hutjes, de olifanten zien we nog niet direct. We krijgen een soort spijkerstof outfit aan en beginnen met de training, woorden zoals links rechts stop vooruit achteruit met de juiste commando's erbij. Dan komen er 2 olifanten aangelopen, een baby van 3 jaar en volwassen olifant. Op de heenweg zijn we gestopt bij de markt en mochten we eten kopen voor de olifanten (bananen). Deze mogen we voeren en ondertussen kennis maken met de olifanten.
En dan mag ik als eerste de olifanten beklimmen, ja letterlijk beklimmen. Rechterhand oor pakken, linkerhand vetrol boven zn been, olifant tilt zn been op en gebruik je als een opstapje. Zonder zitje of andere hulpmiddel zit je dan ineens 3,5 hoog boven op een olifant. Slik! Na een proefrondje met de commando's, komt perry erbij en lopen we samen door het bos.
Door grote bosbranden in de omgeving hangen er rookwolken, dit maken de olifanten wat onrustig waardoor de olifant weinig luistert naar de commando's en 3,5 hoog zonder enige steun vond ik dat best eng. Elke stap of slurf beweging zoek ik mn balans maar vind het te eng, de mahout komt voor mij zitten en lopen zo samen door het water en modder. We eindigen in een lekker modderbad waar de olifant door zn knieen gaat en ik veilig kan afstappen. Binnen 1 minuut ben ik doorweekt want de olifant spuit ons lekker nat, we krijgen een emmer en doen hetzelfde terug.
Wanneer je zo'n beest staat te wassen, ken je toch niet voorstellen dat ze op andere plekken op de wereld worden vermoord. We gaan dan ook met een bijzonder gevoel weer terug naar Chiang Mai, hebben nog een thaise massage van 2h te goed en sluiten ontspannend met heeeeeeeeeel veel fotos Chiang Mai af en vliegen morgen naar het zuiden om daar nog lekker te genieten van het strand.
Bangkok and River Kwai
Na maanden lang wachten zitten we dan weer samen in het vliegtuig. Bestemming Bangkok! We gaan een rondreis maken door Thailand, samen met Riksja hebben we bouwstenen aan elkaar geplakt en begint na Bangkok de echte reis.
Van Bangkok zeggen ze love it or hate it. Na een goede vlucht komen we s avonds aan en nemen een taxi naar het hotel. De warmte komt op ons af en duiken daarom meteen onze jaccuzzi in. Naast een bed hebben we een open badkamer met jaccuzzi. Soms mag een klein beetje luxe wel. We eten wat in het straatje van het hotel en duiken nu ons bed in.
Onze eerste dag starten we lopend, we zitten 5 straten naast Khao San Road. Echter is er om 10h s morgen weinig te beleven dus lopen we door naar het paleis. Daar aangekomen in de brandende zon, is het een mierennest aan mensen. Willen we dit wel? Alsof het niet al warm genoeg is moeten we ook nog eens gepast gekleed. We kunnen kleding gratis lenen, Perry een broek over zn korte broek en ik een vestje over mn blote schouders. De zweetdruppels komen uit alle poriën.
Het is dan ook heerlijk om na het paleis en Wat Pho (liggende buddha) de tuktuk te pakken, zweetdruppels waaien van ons af en rijden zo door het chaotische verkeer terug naar ons hotel. De duik in het zwembad voelt hier dan ook zeer aangenaam aan. Uitgerust en wel lopen we terug naar Khao San Road. Van backpacker, alternatieve of misschien creatieve mensen tot de bekende oudere single (wanhopige) mannen komen we tegen. Eetkarretjes, verkopers en massage salons kom je elke 5m tegen, we kijken elkaar aan en vinden dat we wel een thaise massage hebben verdient. Kleding blijft aan en we liggen naast elkaar op een matje op de grond. Een thais vrouwtje begint mijn voeten te wassen en start met mijn benen. Voordat ik het door heb, raken mn voeten mn billen en zit ze met der knie op mij. Mijn lenige benen zijn voor mn gevoel dan ook ff uit de kom. Na een half uur, staat voor mn gevoel de afdruk van mijn lichaam in het matras. Volgende keer toch maar de ontspannende oliemassage .....
We eten Pad Thai op straat en nemen plaats langs de weg om mensjes te kijken, na meerdere biertjes en cocktails hebben we ons zeer vermaakt en lopen lachend, gierend en brullend terug, wat een straat!
Onze laatste dag in Bangkok alweer, hoe kan je beter de stad verkennen dan met de fiets. Co van Kessel (nederlander) is daar de aangewezen man voor. We boeken een 5h boot/fietstour. Met een groepje van 8 personen fietsen we onder begeleiding van een gids door de smalle steegjes en markten van chinatown, met de ferry steken we over en komen we net buiten het drukke centrum uit. Zwaaide kinderen, lachende mensen en prachtige tempels komen we tegen. Soms een stukje met de boot en soms weer een stukje met de fiets brengen we de dag door. Geen beter beeld van Bangkok hadden we kunnen krijgen. Love it!
Om 6h gaat de wekker want we gaan op reis, een gids staat klaar om ons de aankomende 2 dagen de kant van de River Kwai te laten zien. Beginnend bij een klein plaatsje waar ze s morgens de markt op het spoor hebben. Niet heel bijzonder zou je denken, totdat je hoort dat de trein er nog gewoon rijdt. Na 15 minuten horen we via de speakers dat de trein nadert. Als een gek wordt alles ingepakt en rijd de trein net niet over mn tenen. Niet veel later gaat de markt gewoon weer door alsof er niks gebeurt is.
De gids brengt ons vervolgens naar een klein parron en nemen een stuk de trein over het orginele spoor dat krijgsgevangenen hebben gebouwd in WOII. Inmiddels zien we daar nog weinig van maar het is klein voorproefje op de treinreizen die over een paar dagen op ons staan te wachten. Inmiddels zien we vanuit de trein de river kwai naast ons lopen en worden we niet veel later met een boot naar ons drijvende hotel (meer glamperen) gebracht. Onze monden vallen open, prachtig! Na onze intrek trek ik een wetsuit aan, bij het eerste hutje spring ik het water, door de stroming word ik meegevoerd en hou mij bij het laatste hutje weer vast. Een mini attractie!
Zonder elektriciteit of water brengen we romantisch ons nachtje door. Tegen zonsopgang worden we wakker, iedereen slaapt nog dus maken een wandeling. De gids vertelde dat soms in de ochtend een mahout (olifantenverzorger) zijn olifanten komt wassen bij de rivier. Onze wandeling komt dan ook niet veel verder dan het bruggetje. Het mooiste was misschien niet de olifanten in het water maar de verbazing en pretoogjes van Perry dat hij oog in oog stond met een olifant en dat we ook nog eens mochten voeren.
Het nachtje was kort maar krachtig, de boot brengt ons weer naar onze chauffeur en gaan richting de Erawan watervallen. Een waterval verdeelt in 7 etappes over 2 km. Na een stevige klim komen we tot level 6. Helder blauw water ligt op ons te wachten maar in het heldere water zien we ook grote Dr Fish vissen. Mijn tarzan lag er al snel in maar elke vis die mijn been lekker vond was een klein gilletje waard. Aapjes in de bomen maakte de dag nog perfecter dan hij al was.
Via het WOII museum, nederlandse begraafplaats eindigen we bij de River Kwai Bridge. Alle verhalen over de krijgsgevangen krijgen nu een klein beetje beeld over de barre omstandigheden waarin zij moeten hebben geleefd. Want op het moment dat wij over de brug lopen is het 39 graden (zonder wind) maar weet ik dat ik straks weer in het zwembad lig bij mijn hotel.