Lhasa dag 2 en 3

Ff een update. Na een dagje Lhasa al achter veel dingen gekomen. Zo staat op elk dak een militair zwaar gewapend. Op grote pleinen op elke hoek en soms lopen er 5 in een rijtje achter elkaar door de winkelstraat. Tibet wordt dus zwaar onderdrukt. Je merkt ook dat onze gids soms dingen later verteld dan terplekke want sommige namen mogen niet genoemd worden. Internet wordt erg afgeschermd.  Naar jokhang tempel geweest. Binnenin leven nog de monniken, daar mocht je dan ook niet fotograferen. Buiten de tempel bidden vele gelovigen richting de tempel. Velen op een matrasje maar sommige ook gewoon op de vloer. Rondom hun knieën zit een touw en om hun handen een washandje. Ze zakken door hun knieën heen en schuiven met hun handen naar voren totdat ze op hun buik liggen en dan weer terug. Ze doen dit uren lang.  Rondom de tempel stonden vele kraampjes met levensmiddelen. Soms viel ik bijna over een bedevaarder. Deze doet hetzelfde soort bidden alleen vanaf z'n huis tot aan Lhasa. Ze lopen dus niet maar schuiven dat hele stuk! Bizar maar mooi om te zien.  Nog ff door de stad gelopen en daarna terug naar het hotel. Ik plas mij een ongeluk en ze hebben alleen maar van de gaten in de grond. Op onze kamer gelukkig een echte wcpot. Heerlijk op t dakterras gelegen in t zonnetje, een paar foto's van het uitzicht en heerlijk gaan douchen. Eindelijk mocht t weer. Ik voel me nog steeds goed, drink wel te weinig maar zoveel water krijg ik echt niet weg. Louise is inmiddels weer terug uit t ziekenhuis. Ze heeft zuurstof gekregen en knapte daar van op maar nu hier krijgt ze weer dezelfde klachten. Ben benieuwd hoe of wat. 'S avonds lekker gegeten en een kaartspelletje gedaan. Mijn vochtbalans is glas sap, kopje thee, 4x blikje cola en 1,5 Ltr fles water en een klein beetje van een nieuwe fles dus ik zit aan de 3ltr!!! Plassen +++++++ Na een onrustig nachtje door de enorme stof en dus een loopneus. Vandaag naar t zomerpaleis van dalia lama geweest. Sinds 1962 is hij hier zelf niet meer geweest. Onze Tibetaanse gids vertelde veel over de lama maar in elke kamer hingen camera's en microfoontjes om te controleren of hij wel het juiste vertelde. Buiten vroegen we of er ook gevolgen zijn en toen vertelde hij dat er elke nacht wel iemand verdwijnt en tot de dag van vandaag nog niet terug gevonden.  Bij het paleis is ook een groot militair terrein en je kon ze horen. De gids vertelde dat je vroeger de monniken kon horen en je nu het leger hoort.  Ook rijden er overal hele luxe taxi's zoals in new York. 2 maanden geleden reden er nog riksja's Nu lekker lunchen tomaten soep met brood, weer wat vocht binnen! Ps ons reisgenootje moet terug want is echt hoogteziek met oedeem vorming dus die mag niet meer stijgen.  Liefs Jo 

Lhasa

Lhasa T is nu dan echt zo ver. Ik ben in Tibet!!!!!! We moesten om 7h in de lobby zijn zodat we om half 8 richting vliegveld konden. Dus de avond ervoor netjes de wekker gezet en gaan slapen. 'S nachts nog een keer wakker en hierna nog een keer dus keek op m'n wekker 6.42 ohhhhhhh ###. Als een keer eruit snel ff een douche ( want we mogen 2 dagen niet douchen vanwege de hoogte) snel al m'n spullen in de tas gegooid en om 6.59 stonden we beneden. Op naar t vliegveld, we hadden allemaal een nummertje gekregen (ik nr 5) en in deze volgorde moesten we inchecken. Daarna tas weg gebracht en wachten op de vlucht. Met een kleine vertraging, schijnt normaal te zijn waren we rond kwart voor 11 in de lucht. De mensen aan de linkerkant in t vliegtuig hadden zicht op de mount Everest en jawel ik had stoel A!!! Dus met de camera in de hand zat ik al helemaal klaar. Het blijft steeds erg bewolkt dus zag met name veel wolkjes maar ineens zag ik 4 besneeuwde bergtoppen en op dat moment kwam ook de gids even langs om aan te wijzen welke t was. Snel een paar foto's en kreeg hierna camera's van de mensen die rechts zaten. Hierna nog prachtig uitzicht gehad en toen kwamen we aan in Tibet (China) weer netjes als nr 5 op gesteld en ik mocht door lopen. Sommige moesten echt hun tas openen en werden de reisgidsen van Tibet weggegooid. Oké welkom in China en niet Tibet.  Buiten stond onze 2de gids ons op te wachten met een luxe bus. Kregen een welkoms sjaal en handjes bij elkaar en elkaar groeten met tassiedelay of zoiets. Na een uurtje rijden zouden we in Lhasa aankomen. We kregen allemaal een 1,5 Ltr water fles en deze moest in Lhasa op zijn want we zitten op 3600meter hoogte. Ik merk t al goed. Ik heb een soort druk op m'n voorhoofd en bij inspanning kort ademig. We hebben dus ook de volgende tips mee gekregen. Niet rennen (perongeluk al gedaan naar de bus waardoor ik gelijk hoofdpijn had) eerste 48h niet douchen, je bloed gaat dan sneller stromen waardoor je meer zuurstof verbruikt en die hebben we op dit moment niet en veel water drinken 3 Ltr. In de bus dus netjes m'n fles leeg gedronken. Hierna erg volle buik en 10minuten later moest ik nodig plassen maar daar had de gids rekening mee gehouden dus kon ergens plassen. Leuk zo'n gat in de grond. Inmiddels rijden we ook weer aan de rechter kant en hebben we asfaltwegen. T ziet er allemaal erg luxe uit en je ziet wel dat China t goed voor elkaar heeft.  Aangekomen in Lhasa midden in de grootste straat is ons hotel. Prima met 2 2persoonsbedden en een dakterras. 'S avonds gaan eten en hierna rustig aangedaan. Terwijl ik nog vrij makkelijk de trap op ren liggen de andere hijgend boven.  De nachts verliep erg goed, werd 1x wakker met hoofdpijn maar had natuurlijk al een aantal uur ook niks gedronken. Mijn kamergenoot had het wat zwaarder, die had t 's nachts erg benauwd maar 's morgens er weinig last meer van.  Nu ontbijten, hier kregen we te horen dat iemand erg hoge ziek is en nar het ziekenhuis gaat. Bah!!!! Hoogteziekte is dus serieus.

Aankomst in Tibet

Melding van Jolanda 24 september 12:00 ontvangen per SMS (Dirk Slooter)

Tibet check. Mount everest gezien vanuit vliegtuig. Nu erg wennen aan de hoogte. Je voelt de druk en snel buiten adem. Vakantie nog steeds top.

Kathmandu, Patan en seeing hands

Kathmandu, Patan en seeing hands Weer terug in kathmandu en de zon schijnt. Hoe bestaat t!!! Donderdag: Vandaag naar de apentempel. 268 treden op en dan ben je er. Aangezien ik al bijna afkick verschijnselen begon te vertonen was het best een mooie wandeling. Aapjes langs t pad en bovenaan de tempel.  Leuk om te zien waar Jan en Hetty getrouwd zijn. Hierna naar patan maar inmiddels zijn de tempeltjes, straatje niet meer zo bijzonder en ga bij een tempel zitten. Een groepje Japanners maken foto's van de tempel en ineens ben ik de attractie en word ik door iedereen op de foto gezet en komen ze een voor een met mij op de foto.  Daarna weer een stukje lopen, in Nepal heb je kumari een meisje dat gekozen wordt als god. Ze wordt gedragen en mag niet in contact komen met de grond. We gingen haar dus opzoeken. Als echte toerist wilde ik t wel zien. Bij een soort tempel moesten we een paar trapjes op en in een donker kamertje zat er een meisje zwaar opgemaakt in een troon met haar voeten in een schaal met rijst en bloemen. Zooo zielig, ze is 9 jaar. Toch maak ik er een foto van en ga op mijn knieën voor haar zitten waarna zij mij een rode stip op m'n voorhoofd geeft. Ze geeft mij haar zegen of zoiets. Wat een cultuurverschil hier. Ze wordt dus altijd gedragen door iemand. Wanneer ze ongesteld wordt of bloed door een wondje moet ze aftreden en komt er weer een nieuwe. Terug in t hotel wilde ik graag foto's oploaden. Na 3h is t met een beetje hulp ;) gelukt. Daarna heerlijk met de meiden gaan eten maar die gingen na t eten hun was ophalen (die van mij was door t hotel gewassen en lag al heerlijk fris terug op m'n kamer) Op weg terug naar t hotel zag ik de mannen in een tentje zitten en ben daar aangeschoven. De witte wijn was op dus had een biertje besteld. Everest heet t hier, alleen krijg je hier geen glass nee een fles van 650ml. Proost!!! Na een kort nachtje; om 5h gingen er blijkbaar gasten weg en de dragers (voor je tas) praatte heel hard. Na 10 minuten was ik t zat dus ben in m'n boxershort de gang op te gaan om heel hard ssssttttt!!!! Oeps toen had ik ineens 5 boze gezichten mijn kant op. Hoi! En om 6h ging de wekker voor mijn kamergenoot want die is gaan raften vandaag. Dus lag hierna heerlijk alleen totdat om 8h The housekeeping binnenstond oeps! Dus gedoucht spullen gepakt en m'n kamer uit. Beneden in de lobby gegeten en daarna de stad in. In de lonely planet stond iets over massage door blinden. Dus daar heen gelopen en voor half 3 een afspraak gemaakt. 1200 rupee (11 euro) voor 60 minuten. Kei goedkoop!! Winkeltjes gekeken en zag een vingerhoedje liggen. Eindelijk dacht ik maar 1250 rupee kei duur dus. Maar hij wilde niet zakken met de prijs dus geen vingerhoedje (sorry mam).  Ff langs de supermarkt wat fris halen en zakdoekjes. Ik nies me helemaal een ongeluk door al dat stof hier. Inmiddels was t wel tijd voor mijn heerlijke massage. Snel een foto van de buitenkant en naar binnen. Binnen op de bank zit een jongen denk jaar of 30 heen en weer te wiegen. Als ik hem aan kijk heeft hij 1 normaal oog en z'n andere oog is 2x zo groot en helemaal wit. Oké ff slikken maar heel vriendelijk. Hij vraagt na 5 minuten of we Nederlanders zijn want hij hoort t aan onze accent. Toen dacht ik oké dit wordt een bijzondere ervaring.  De massage was heerlijk, lekker stevig en helemaal gekraakt. Hierna helemaal slaperig dus terug naar t hotel en ff een uurtje liggen.  Nu laatste avond Kathmandu, morgen rond 10u vlieg ik naar Tibet. Ben benieuwd!! Ben wel klaar met deze stad en weer toe aan iets nieuws.  Liefs Jo 

Bhaktapur

Bhaktapur Na 11h slaap weer soort van fris en fruitig. We zitten nu boven op de berg en zouden uitzicht hebben op de Himalaya besneeuwde toppen maar helaas zitten we midden in de wolken waardoor we niet verder dan 50m kunnen kijken.  De beentjes zijn wat stijfjes en de hielen ingetapt. We kunnen met de locale bus naar de volgende plek of 3h lopen. Ik kies toch voor het lopen terwijl sommige het echt opgeven.  De laatste wandeling was de moeite waard, we liepen langs de kleinste dorpjes met de primitiefst materialen. De laatste meters waren erg zwaar maar ik heb t gered. Met de locale bus naar bhaktapur. Daar snel m'n schoenen uit. Oeiiii!!!! Er zit geen vel meer op m'n hielen en aan de zijkant een grote blaar. Snel m'n sandalen aan en lunchen.  Na de lunch rond gelopen door de stad. Ben echt terug in de tijd. Vrouwen zitten op straat te breien, mannen spelen een spelletje zoals schaken. Hooi en stro hangt uit de ramen, Maïs hangt te drogen onder het dak. Er komt nog net geen paard met wagen langs. Ons hotel ligt midden op t plein en dankzij mijn kamergenoot die met de bus was gegaan hebben we een mega grote kamer en een dakterras. Helaas wel 5 hoog. Na wat te hebben rond gelopen heerlijk een uurtje op t dakterras gezeten en mensjes gekeken.  Gegeten en een kaart spelletje gedaan. Om 22h was het stadje uitgestorven. De gids vertelde dat de mannen 's morgens om 5h naar het land gingen om te werken. nou dat hebben we geweten. Midden in de nacht werd ik wakker door soort kerkklokken (ze hebben hier natuurlijk geen kerken maar klinkt t zelfde) soort van geïrriteerd keek ik op mijn wekker 04:11 wat??? Omgedraaid en wel weer verder geslapen maar wie verzint dit? Om 5h hoorde je inderdaad dat er meer mensen op straat kwamen en werd daarna pas om half 8 wakker. Lekker ontbeten met pancake en yoghurt en toen nog ff rond gelopen.  Nu in de bus op weg weer naar Kathmandu, eindelijk mijn tas weer terug en mag ik na 4 dagen schone kleren aan. Mijn broek blijft inmiddels rechtop staan en over de geur zal ik maar niks schrijven. Gelukkig ruikt iedereen zo waardoor we eigenlijk niks meer ruiken. Op naar de wasserette!!!!

Bloedzuigers, aardbeving en blaren

Bloedzuigers, aardbeving en 3 blaren!!! Naar chisapani; met de bus werden we net buiten de stad afgezet. Vol goede moed de Kathmandu vallei in. Op het bord stond aangegeven dat de route 16km is en totaal 1300 meter omhoog. Soms heb je in van die grote buitenlandse steden met van die grote lange trappen, nou dat kennen ze hier ook. Echter kwam er geen eind aan. Na 2h kregen we langzaam uitzicht op de stad en liepen we langs huisjes waar de locale bevolking hun was deed bij de waterval of de maïs aan het roosteren waren. Na een heerlijk koud colaatje en een mars werden de trappen steeds minder en begon het echte landschap.  Inmiddels was de zon een beetje minder gaan schijnen en kwam er wolkjes. Echter na 4h lopen begon het langzaam te regen. Heerlijk dacht ik nog, had ik dat maar niet gezegd want het misseren ging over in keihard regenen. Inmiddels liepen we nu echt in de bossen. Na een korte stop om even te schuilen zat er al bij iemand een bloedzuiger op z'n schoen. Ik met m'n korte broek heb snel m'n broekspijpen er aan geritst en sokken over m'n broek. Poncho aan en nog 1,5h werd er lachend vertelt. De paden werden modderstroompjes en m'n schoenen zijn dus niet waterdicht. Ook nog ff een uitglijder gemaakt waardoor ik tot op m'n string nat was jammie nog maar een uur. Inmiddels vond ik t niet echt leuk meer maar moest wel door. Op een gegeven moment zag ik een paar huisje op de berg THANK GOD!!!!! Nat moe en versleten naar binnen, het is een klein hutje met een paar slaapkamers. Nu kwam het punt hoeveel bloedsuikers zitten er aan mij. Verschillende vonden er meerdere op hun lichaam maar ik was gelukkig schoon!! Droge kleren aan en een heerlijk kopje thee. In t hoekje zit een andere groepje en gewoon iemand die ik ken. Van m'n middelbare school.  Terwijl ik begon aan het schrijven van mijn ansichtkaarten  begint rond half 7 ineens de ramen te trillen, eerst dacht ik dat er iemand naar binnen wilde maar bij de gids en andere locals brak grote paniek uit en rende keihard naar buiten. Toen had ik door dat dit een grote aardbeving was want de grond begon heel heftig te schudden. Ik pakte nog snel mijn tas en rende ook naar buiten. De grond bewoog nog steeds. Buiten was er grote paniek want naast ons hutje stond een hotel met 5 verdiepingen en ze waren bang dat deze in ging storten dus iedereen rende langs mij heen toen ik buiten kwam naar het weiland. Inmiddels was het schudden gestopt maar de vloer bewoog nog steeds. Met knikkende knieën stond ik in t donker. Wat was dit??? We mochten eerst niet terug naar het hutje. Toen ik naar m'n kamer liep om m'n spullen te halen zag ik dat er verschillende bakstenen op de grond lagen. Vol adrenaline weer terug aan m'n kopje thee maar de locals wilde heel graag bellen naar hun familie, het licht was uitgevallen en de telefoonlijn dood dus we zaten gevangen op de berg. Na 2h kregen de locals weer bereik met hun telefoon en kregen we te horen dat Nepal is getroffen door een aardbeving 6.8. Whohhh!!! Das heftig. Maar dit nieuws zou ook in Nederland waarschijnlijk komen maar hoe laten wij nu weten dat wij niks mankeren. De gids heeft daarom met shoestring gebeld om door te geven dat wij goed zitten. Na een maaltijd, spelletje kaarten ben ik met mijn kleren aan gaan slapen (je weet nooit) Na een slechte nacht en om half 6 klaar wakker omdat het raam klapperde. Ik stond al bijna bij de deur (toch groot inpack dit)  Schoenen aan en ben klaar voor de volgende wandeling. 8h vertrok we weer. M'n schoenen zitten niet erg lekker dus ben bang dat het blaren worden. Door de wolken, rijstvelden, jungle hebben ik 8h gelopen. Nu zit ik in een mooi hotel met een heerlijk warme douche. 3 blaren, pijn mijn ribben van t adem halen op 2000m hoogte. Cola en pizza gaan er nu zeker in en vroeg naar bed. 

Kathmandu dag 2

Kathmandu dag 2 Na een heerlijke locale maaltijd en een goed nachtrust was ik om half 7 klaar wakker. Ff testen of we nu wel warm water hadden ... Ja!!!! Dus om 7h stond ik al onder de douche. Wie had dat van te voren gedacht. Ik zeker niet Sultana als ontbijt want de bakker is hier een kwartier lopen en daar had ik dan geen zin.  Nog ff m'n visum formulier ingevuld en op stap. Eerst naar een boeddhistische stoepa (soort piramide met 2 ogen erop) erg bijzonder om te zien hoe belangrijk die geloven hier zijn.  Inmiddels begint de zon ook lekker te schijnen!  Hierna door naar een hindoe tempel, daar mag je als niet Hindi niet in maar alleen op t randje van de stoep is al genoeg. Het is jammer dat je niet iedereen zomaar op de foto kan zetten maar wat een mooie kleuren dragen die mensen en niet 1 stipje op hun voorhoofd maar hele kunstwerken. Prachtig!   Achter de tempel loopt de heilige rivier van Nepal en India. Ik had al gelezen dat hier crematies plaats vinden en daarnaast mensen zich wassen enz dus vol verwachting ging ik er op af. Ga ik t eng vinden?  Aangekomen bij de rivier was t eerste wat me op viel de lucht (geur) maar ook de aapjes die er rond liepen maar al wat verder kijkend zag ik een stapel hout wat in de brand stond. Uhm is dat de crematie. Ernaast nog een stapel die een beetje nagloeide en werd met een schep de rivier ingegooid. Oké dit is niet eng. Over de rivier liepen een aantal bruggen naast elkaar en besloot om een rondje te lopen. Al snel zag ik bij de andere brug nog een stapel hout met stro erop. Toen ik wat dichterbij ging kijken zag ik onder t stro 2 voeten uit steken en een hand aan de zijkant!! Oh my god! Dit is echt!!! Aan de andere kant van de rivier gaan zitten (10meter) en gekeken naar wat zo onmenselijk lijkt. 2 gevoelens zijn erg tegenstrijdig. De toerist die foto's wilt maken en het emotionele gevoel die besefte dat daar gewoon een overleden persoon in brand staat. Toch wat foto's gemaakt en toen kwam er een jongetje naast mij zitten die uitlegde hoe het allemaal in z'n werk ging. Nog geen 10 minuten erna kwam er op nieuw een lichaam aan en die werd eerst gewassen in de rivier. Nog geen 5 meter ernaast waren 3 kindjes zich aan het wassen in de rivier. Met dubbel gevoel ben ik toch weer verder gelopen naar de groep.  Al lopen door de stad gingen we weer richting Durban square. Dit maal wel een kaartje en het plein op. De gids leidde ons naar een winkeltje waar we met een smal trapje omhoog konden. Boven aangekomen was er een groot Terras wat uit keek op het plein en waar we konden lunchen.  Ik koos voor momo. Soort vleesballetjes. Na de lunch weer t plein op, wat echter veel groot bleek te zijn dan die 2 tempels dan de dag ervoor. Inmiddels zit ik dan al op de 100 foto's. Als ik er tijd voor heb probeer ik een beetje te spelen met mijn camera maar heb hem nog vaak op auto staan.  Na deze zeer indrukwekkende dag ff bijgekomen op t terras met een koude cola, datum 06/2011???  'S avonds simpel pasta gegeten en hierna m'n tas ingepakt. Vandaag gaan we beginnen met de trekking. Onze kleding wordt door dragers gesjouwd maar je moet ook een dagrugzak maken met eten, drinken en wat je verder mee wilt nemen. Bij de supermarkt heb ik energierepen gekocht en pinda's. 3 Ltr water mee want toen kwam de verrassing .... In onze beschrijving staat dat we naar het plaatsje chinapasi gebracht worden en dan morgen beginnen. Echter worden we dus nu buiten de stad gebracht en mogen we al 5h lopen naar chinapasi. Uhmmmmmmm oké, de 3 Ltr is tegen hoogte ziekte, we stijgen al 1000m, de dag erna is 8h lopen maar we blijven op dezelfde hoogte. De dag daarna 3h en dan dalen we weer. Of te wel. Ik zit nu dus klaar met m'n rugzakje, energierepen en nog blaarvrije, mooi gelakte voetjes. Over 4 dagen ben ik weer terug met ........

Kathmandu

Kathmandu Wat een land, terwijl India nog vrij plat leek vlogen we ineens naar t Himalaya toe. De eerste besneeuwde bergtoppen kwamen in beeld. Om kwart over 9 kwamen we aan in kathmandu om vervolgens om 10 klaar te staan met m'n bagage en stempel. De gids stond ons netjes op te wachten net zo als 30 dragers voor onze tassen. Nee die kregen ze niet maar ze mochten hem wel op t dak leggen van de truck. Het was nog erg bewolkt maar wel erg warm meer benauwd. Na een uurtje door de stad (wat een echte cultuurshock is) honderden mensen op straat, getoeter, koeien op de weg, scooters vliegen om je heen en mensen liggen arm in de goot. Kwamen we aan bij ons hotel, terwijl op de foto's en site t heel mooi en groot lijkt is het midden in de drukste straat en hangen de elektriciteitdraaien te bungelen aan de lantaarnpalen. Gelukkig van binnen erg mooi. Ff een uurtje bijgekomen, op gefrist en met een groepje de stad in. Eerst langs de ATM en door naar de kleine straatjes. Helaas geen straatnamen te vinden en alles lijkt op elkaar. Na 2h een goede indruk te hebben weer terug om te lunchen. Daarna richting durban square. Die konden we eerder niet vinden maar gevonden. Groot plein met 2 tempels en veel mensen op de trappen. Mooi om te zien wat voor kleurrijke kleding de vrouwen aan hebben. Na een paar foto's werd ik door een agent van de trappen afgestuurd want ik had geen ticket gekocht. Dan maar weer terug maar stiekem wel blij met m'n foto's. Nu in de tuin van t hotel met een heerlijk zonnetje. Gratis wifi waardoor ik dus via mijn iPod jullie op de hoogte kan houden.  Om 17u komt de gids ff vertellen wat we allemaal kunnen gaan doen in deze drukke, stinkende ( mensen lopen met mondkapjes op) kleurrijke stad Liefs Jo